Tweede gedeelte
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Marja
18 November 2015 | Nepal, Kathmandu
De volgende ochtend hebben we uitzicht op de Annapurnagebergte. Wat een reusachtige bergenpartij, een prachtige witte golvende lijn.
Helaas hebben we daarna geen helder zicht meer op de Annapurna. Te veel bewolking.
We komen door dorpjes en zien het echte leven van de Nepalese bevolking. Ze zijn aan het dorsen met de hand, ploegen met de os, rijst in een schaal aan het omgooien, manden vlechten, ijzerwerk lassen, koken op hout en overal kleine winkeltjes. Veel mensen begroeten je en vragen waar je vandaan komt. Ze zijn reuze geïnteresseerd.
Onderweg komen we ook nog een begrafenisstoet tegen. Er zijn twee lijken ieder op een brancard, gewikkeld in oranje doeken. De brancard wordt gedragen op de schouder. Vooraan de stoet loopt iemand met een schelp waarin hij blaast, wat weer een hoornachtig geluid voortbrengt. Hij strooit ook bloemenblaadjes en muntgeld. Op deze manier 'kopen' zij de weg voor de overledenen. De mensen hebben allemaal een stuk hout mee en lopen naar de rivier. Dit is ongeveer een uur lopen. Het hout wordt gebruikt voor de verbranding van de lijken.
Ik heb nog overwogen om paragliding te gaan doen maar als ik zie hoe de start is, loop ik maar weer lekker
Gas en benzine blijven een groot probleem. Het gebrek eraan ontwricht de samenleving. Onderweg lunchen, betekent minimaal een uur wachten. Men kookt op een houtvuurtje.
Momenteel is het 25 graden en we zitten lekker in het zonnetje. Morgen terug naar Kathmandu.
We groeten u en tot horens.
Kus van ons
Helaas hebben we daarna geen helder zicht meer op de Annapurna. Te veel bewolking.
We komen door dorpjes en zien het echte leven van de Nepalese bevolking. Ze zijn aan het dorsen met de hand, ploegen met de os, rijst in een schaal aan het omgooien, manden vlechten, ijzerwerk lassen, koken op hout en overal kleine winkeltjes. Veel mensen begroeten je en vragen waar je vandaan komt. Ze zijn reuze geïnteresseerd.
Onderweg komen we ook nog een begrafenisstoet tegen. Er zijn twee lijken ieder op een brancard, gewikkeld in oranje doeken. De brancard wordt gedragen op de schouder. Vooraan de stoet loopt iemand met een schelp waarin hij blaast, wat weer een hoornachtig geluid voortbrengt. Hij strooit ook bloemenblaadjes en muntgeld. Op deze manier 'kopen' zij de weg voor de overledenen. De mensen hebben allemaal een stuk hout mee en lopen naar de rivier. Dit is ongeveer een uur lopen. Het hout wordt gebruikt voor de verbranding van de lijken.
Ik heb nog overwogen om paragliding te gaan doen maar als ik zie hoe de start is, loop ik maar weer lekker
Gas en benzine blijven een groot probleem. Het gebrek eraan ontwricht de samenleving. Onderweg lunchen, betekent minimaal een uur wachten. Men kookt op een houtvuurtje.
Momenteel is het 25 graden en we zitten lekker in het zonnetje. Morgen terug naar Kathmandu.
We groeten u en tot horens.
Kus van ons
-
18 November 2015 - 17:22
Trees:
Bedankt voor het tweede deel en nogmaals de groetjes. Goede reis en tot ziens. -
18 November 2015 - 21:08
Marja Paulus:
Een goede reis terug naar Nederland en het was fijn om jullie te lezen.
Liefs en een dikke kus xXx
-
25 November 2015 - 14:30
Anneke Van T Hoff:
Oh,wat een geweldige foto .Had ik dat geweten dan was het niet zo n probleem .Die mensen hebben wel een soepele rug maar weten niet wat ze missen Ha Ha .
Het zal wel heel moeilijk worden om weer terug te zijn in het koude kikkerland.Regen en hagel vandaag.En voor Marja is het helemaal aanpassen .Maar ook leuk om de kinderen en Mats weer te zien.
Veel plezier met Sinterklaas.Dat vieren jullie toch in westerbork?
Goede reis en we horen weer van jullie.
Lieve groeten Gerard en Anneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
