de 4e week
Door: Marja
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Marja
13 Februari 2011 | Ghana, Accra
Zondag 6 februari
Ik versier de laatste schilderijlijstjes met een paar grote meiden en deze meiden doen het met het glasverf. Ook de lijstjes zijn ook leuk geworden.
Met ons zessen nemen we een taxi en rijden naar het zwembad van het Eusbett hotel. Ik geloof dat het nu een beetje afgezaagd wordt, maar het is wel heel lekker. We zijn er nu rond het middaguur. We hebben 6 ligstoelen nodig dus moeten we wel opschieten, want er zijn maar 7 ligstoelen.
Heerlijk gelezen en jawel gezwommen. We bestellen een pizza en krijgen deze pas een uur later.
Hij smaakt heerlijk en we nemen er een biertje bij.
Maandag 7 februari
We hebben schaars water. Ik maak een kommetje met mijn handen om het beetje water dat uit de kraan komt, op te vangen om mijn gezicht te wassen.
In de tuin heb ik nog een richel onkruid weggehaald. Samen met Gevas staan we gebukt te praten en te lachen.
Vandaag gaan we op audiëntie bij de directeur van het ziekenhuis.
Eerst gaan we naar de kraamafdeling. De vrouw die een keizersnee-bevalling heeft gehad,ligt er nog. We zien dat de baby het jurkje aan heeft dat we hebben gegeven.
We worden verwittigd bij de directeur. Wij komen binnen en zien dat hij spreekuur houdt samen met een andere dokter, er zitten ook nog 2 patiënten. We stellen ons voor en geven hem een hand. Hij vertelt ons dat hij blij is met de matrassen en dat ze zeker nog jaren meegaan en hartelijk bedankt. Dat was het en we gaan weer.
Dinsdag 8 februari
Ik doe weer een richel onkruid voor het ontbijt. Het weer is dan aangenaam en niet zo heet.
Nettie en ik gaan naar de gang in de badkamer van de jongens. We maken eerst de wanden schoon en dat knapt al op.
Nettie gaat verven en ik duik met Bonnie de knutselruimte in. We hangen de geplastificeerde schilderijtjes op en beginnen aan de slinger met vlaggetje en lampionnetjes.
De grote kinderen helpen ons daar ook bij.
Marga en ik gaan bij Barbara op visite met Mala Missie. We ontmoeten ook haar man. Barbara is 3 ½ maand zwanger. We lopen nog even langs de school van de kinderen van Barbara. We gaan daar de boel op stelten zetten. We staan voor de klas en we tellen af 3-2-1 en gaan ontzettend hard gillen en springen in het rond. Even daarna doen we de vinger op de mond en iedereen zit weer in de banken. Dit doen we een keer of 5 en gaan dan naar een andere klas.
Vandaag is het gas op en Miriam gaat op de ouderwetse Afrikaanse manier koken. Op een vuurtje en een ketel.
Ik krijg allerlei bulten op mijn lichaam, er zit er twee op mijn billen, ik zit er niet prettig op. Ik ga maar op een drijfband zitten, ik heb er antibiotica voor gekregen.
Woensdag 9 februari
Vandaag gaan Marga, Nettie, Bonnie en ik naar de markt, ik heb nog wat meelzakken en stof nodig. De vrouw van de kraampjes, waar ik altijd mijn stof haal, herkent mij nog en ik krijg van haar een hand en een glimlach.
ER KUNNEN NOG ALTIJD SCHORTEN BESTELD WORDEN. mljboetershoogland@hotmail.com
Op de markt krijg ik weer een kind aangeboden.
Ik koop nog een oude stenen kookpot. In de town zoeken we een stoffenwinkel waar leer verkocht wordt. De matrassen hebben een beschermhoes nodig.
Donderdag 10 februari
In de knutselruimte wordt een wand voorzien van een Ghanese en een Nederlands vlag. We hangen de vlaggetjes en lampionnetjes op.
Marga en ik gaan naar het ziekenhuis om een matras op te halen en brengen deze naar de kleermaker. Tom gaat met ons mee. We kopen ergens leder en brengen de kleermaker weer thuis. We kopen 20 muskietennetten om uit te delen in het dorpje van Aquria.
We horen dat de man van Barbara is overleden. We laten ons afzetten bij Barbara en gaan condoleren. Buiten heeft iemand het te kwaad. Hij schreeuwt alles bij elkaar. Het is in en in triest.
Vrijdag 11 februari
Vandaag ga ik met de kinderen naar school. Ik maak nog even kennis met de juffrouw van Leticia, Afia en Gideon. Kwame staat te huilen als ik hem weggebracht heb.
Simon en Ellen zitten sinds 3 weken op een andere school. Het is erg aandoenlijk als je ziet hoe Simon zich opstelt in de rijen voor het marcheren. Zo mans als hij op Hanukkah is, zo stil is hij op school.
Nettie en ik duiken de bieb in om op te ruimen, Nettie heeft al schoongemaakt. Alles is weer op orde in de computer/bibliotheek kamer.
Marga en ik gaan naar de begrafenis. Wij wachten op de stoet. Eindelijk komt de pick-up busje waar de plastieke kist op staat, omringd met mensen die luid aanwezig zijn. We kunnen meerijden tot het graf.
Ze zijn nog aan het graven; dit wordt door de familie zelf gedaan. Ze hakken een paar bomen om en gebruiken de stammen voor de bodem en de bladeren gaan daarboven op. Daarboven op komt het lijk te liggen zonder kist. Het zand wordt erboven op gegooid. Dat is traditie zegt een broer van de overledene.
Wij hebben niet alles gezien, we zijn eerder weggegaan. Barbara was niet aanwezig, ze is thuisgebleven.
Ik doe nog een spelletje met Ama en Blessing.
Zaterdag 12 februari
Samen met Jeroen ballonnen gevuld met water. We gaan met de kleintjes waterballonnen gooien. We doen er een uur over voor een beetje voorraad van ballonnen en binnen een kwartier is alle waterpret weer voorbij. Het was wel erg leuk, iedereen was lekker nat geworden. We maken nieuwe ballonnen klaar voor de grote kinderen om vanavond het gevecht te herhalen.
Nettie en ik gaan met Esther naar de toneelschool. Esther wil actrice worden. We vertrekken om 1 uur, we zijn er 2 uur, en dan hoor je dat het 3 uur begint, Ghanese tijd. Om de tijd te doden gaan we op een afstand een begrafenisdienst bekijken. Hier wordt gedanst en de groepen lopen langs de familie, om te condoleren. De familie blijft lekker zitten bij de condoleance. Ze zien er erg mooi uit in het zwart of zwart/rood. Het is altijd een hele happening.
Ik word nog uitgenodigd om volleyballes te geven. De director van Esther is sportleraar en hij hoorde mij zeggen dat we in de tussentijd ook wel kunnen volleyballen. Ik heb het afgewezen.
Na een uurtje bij Esther gezeten te hebben, zijn we weer weg gegaan. We zijn met een taxi naar een bar gereden en hebben daar 6 biertjes gehaald. Heerlijk.
’s Avonds het verslag klaar gezet op de usbstick zodat het snel op de site gezet kan worden. Ik heb nog 4 dagen te gaan en die zullen om vliegen, maar ik zal er zeker van genieten.
Allemaal een dikke kus van Ama Marja
Ik versier de laatste schilderijlijstjes met een paar grote meiden en deze meiden doen het met het glasverf. Ook de lijstjes zijn ook leuk geworden.
Met ons zessen nemen we een taxi en rijden naar het zwembad van het Eusbett hotel. Ik geloof dat het nu een beetje afgezaagd wordt, maar het is wel heel lekker. We zijn er nu rond het middaguur. We hebben 6 ligstoelen nodig dus moeten we wel opschieten, want er zijn maar 7 ligstoelen.
Heerlijk gelezen en jawel gezwommen. We bestellen een pizza en krijgen deze pas een uur later.
Hij smaakt heerlijk en we nemen er een biertje bij.
Maandag 7 februari
We hebben schaars water. Ik maak een kommetje met mijn handen om het beetje water dat uit de kraan komt, op te vangen om mijn gezicht te wassen.
In de tuin heb ik nog een richel onkruid weggehaald. Samen met Gevas staan we gebukt te praten en te lachen.
Vandaag gaan we op audiëntie bij de directeur van het ziekenhuis.
Eerst gaan we naar de kraamafdeling. De vrouw die een keizersnee-bevalling heeft gehad,ligt er nog. We zien dat de baby het jurkje aan heeft dat we hebben gegeven.
We worden verwittigd bij de directeur. Wij komen binnen en zien dat hij spreekuur houdt samen met een andere dokter, er zitten ook nog 2 patiënten. We stellen ons voor en geven hem een hand. Hij vertelt ons dat hij blij is met de matrassen en dat ze zeker nog jaren meegaan en hartelijk bedankt. Dat was het en we gaan weer.
Dinsdag 8 februari
Ik doe weer een richel onkruid voor het ontbijt. Het weer is dan aangenaam en niet zo heet.
Nettie en ik gaan naar de gang in de badkamer van de jongens. We maken eerst de wanden schoon en dat knapt al op.
Nettie gaat verven en ik duik met Bonnie de knutselruimte in. We hangen de geplastificeerde schilderijtjes op en beginnen aan de slinger met vlaggetje en lampionnetjes.
De grote kinderen helpen ons daar ook bij.
Marga en ik gaan bij Barbara op visite met Mala Missie. We ontmoeten ook haar man. Barbara is 3 ½ maand zwanger. We lopen nog even langs de school van de kinderen van Barbara. We gaan daar de boel op stelten zetten. We staan voor de klas en we tellen af 3-2-1 en gaan ontzettend hard gillen en springen in het rond. Even daarna doen we de vinger op de mond en iedereen zit weer in de banken. Dit doen we een keer of 5 en gaan dan naar een andere klas.
Vandaag is het gas op en Miriam gaat op de ouderwetse Afrikaanse manier koken. Op een vuurtje en een ketel.
Ik krijg allerlei bulten op mijn lichaam, er zit er twee op mijn billen, ik zit er niet prettig op. Ik ga maar op een drijfband zitten, ik heb er antibiotica voor gekregen.
Woensdag 9 februari
Vandaag gaan Marga, Nettie, Bonnie en ik naar de markt, ik heb nog wat meelzakken en stof nodig. De vrouw van de kraampjes, waar ik altijd mijn stof haal, herkent mij nog en ik krijg van haar een hand en een glimlach.
ER KUNNEN NOG ALTIJD SCHORTEN BESTELD WORDEN. mljboetershoogland@hotmail.com
Op de markt krijg ik weer een kind aangeboden.
Ik koop nog een oude stenen kookpot. In de town zoeken we een stoffenwinkel waar leer verkocht wordt. De matrassen hebben een beschermhoes nodig.
Donderdag 10 februari
In de knutselruimte wordt een wand voorzien van een Ghanese en een Nederlands vlag. We hangen de vlaggetjes en lampionnetjes op.
Marga en ik gaan naar het ziekenhuis om een matras op te halen en brengen deze naar de kleermaker. Tom gaat met ons mee. We kopen ergens leder en brengen de kleermaker weer thuis. We kopen 20 muskietennetten om uit te delen in het dorpje van Aquria.
We horen dat de man van Barbara is overleden. We laten ons afzetten bij Barbara en gaan condoleren. Buiten heeft iemand het te kwaad. Hij schreeuwt alles bij elkaar. Het is in en in triest.
Vrijdag 11 februari
Vandaag ga ik met de kinderen naar school. Ik maak nog even kennis met de juffrouw van Leticia, Afia en Gideon. Kwame staat te huilen als ik hem weggebracht heb.
Simon en Ellen zitten sinds 3 weken op een andere school. Het is erg aandoenlijk als je ziet hoe Simon zich opstelt in de rijen voor het marcheren. Zo mans als hij op Hanukkah is, zo stil is hij op school.
Nettie en ik duiken de bieb in om op te ruimen, Nettie heeft al schoongemaakt. Alles is weer op orde in de computer/bibliotheek kamer.
Marga en ik gaan naar de begrafenis. Wij wachten op de stoet. Eindelijk komt de pick-up busje waar de plastieke kist op staat, omringd met mensen die luid aanwezig zijn. We kunnen meerijden tot het graf.
Ze zijn nog aan het graven; dit wordt door de familie zelf gedaan. Ze hakken een paar bomen om en gebruiken de stammen voor de bodem en de bladeren gaan daarboven op. Daarboven op komt het lijk te liggen zonder kist. Het zand wordt erboven op gegooid. Dat is traditie zegt een broer van de overledene.
Wij hebben niet alles gezien, we zijn eerder weggegaan. Barbara was niet aanwezig, ze is thuisgebleven.
Ik doe nog een spelletje met Ama en Blessing.
Zaterdag 12 februari
Samen met Jeroen ballonnen gevuld met water. We gaan met de kleintjes waterballonnen gooien. We doen er een uur over voor een beetje voorraad van ballonnen en binnen een kwartier is alle waterpret weer voorbij. Het was wel erg leuk, iedereen was lekker nat geworden. We maken nieuwe ballonnen klaar voor de grote kinderen om vanavond het gevecht te herhalen.
Nettie en ik gaan met Esther naar de toneelschool. Esther wil actrice worden. We vertrekken om 1 uur, we zijn er 2 uur, en dan hoor je dat het 3 uur begint, Ghanese tijd. Om de tijd te doden gaan we op een afstand een begrafenisdienst bekijken. Hier wordt gedanst en de groepen lopen langs de familie, om te condoleren. De familie blijft lekker zitten bij de condoleance. Ze zien er erg mooi uit in het zwart of zwart/rood. Het is altijd een hele happening.
Ik word nog uitgenodigd om volleyballes te geven. De director van Esther is sportleraar en hij hoorde mij zeggen dat we in de tussentijd ook wel kunnen volleyballen. Ik heb het afgewezen.
Na een uurtje bij Esther gezeten te hebben, zijn we weer weg gegaan. We zijn met een taxi naar een bar gereden en hebben daar 6 biertjes gehaald. Heerlijk.
’s Avonds het verslag klaar gezet op de usbstick zodat het snel op de site gezet kan worden. Ik heb nog 4 dagen te gaan en die zullen om vliegen, maar ik zal er zeker van genieten.
Allemaal een dikke kus van Ama Marja
-
13 Februari 2011 - 15:57
Marieke:
Heerlijk om je verslag weer te lezen. Kriebels om zelf te vliegen. Kan niet wachten! Knuf aan Mabena en we mailen als je thuis bent!
Kus Marieke -
13 Februari 2011 - 21:29
Peter En Carolien:
Hoi marja,
je hebt nog 4 dagen,heerlijk toch.
Ik zie nog geen foto's van je schilderijtjes. Wie weet in castricum.
heb je nog waterzakjes gespaard?
Ciao caro en peter -
14 Februari 2011 - 07:17
Corina:
Hoi Marja,
Geniet nog van je laatste dagen. En een hele goede reis naar huis.
Geef alle kinderen nog een knuffel van me.
We spreken elkaar in Nederland wel weer.
groetjes Corina -
14 Februari 2011 - 07:20
Marieke:
En weer een leuk veslag van een leuke, productieve tijd in Ghana!
Laat de laatste 4 dagen ook zo zijn. Tot vrijdag, mams.
Liefs Mariek -
14 Februari 2011 - 08:23
Anneke:
Mar, geniet van je laatste dagen daar.
Tot snel. Anneke -
14 Februari 2011 - 09:01
Joey:
Hé Moeders,
Goed verhaal weer. Geniet er nog eventjes van, de laatste dagen.
Kus,
Joe. -
14 Februari 2011 - 18:58
Aad En Trees:
Hoi Marja, Wat gaat dat dan weer snel. Ik lees dat je bijna weer naar huis gaat. Geniet nog even van het "er zijn" . Hele goede reis naar huis en we spreken elkaar.
Lieve groetjes Aad en Trees -
14 Februari 2011 - 19:33
Dennis:
Hi moeders,
Wat gaat het snel, veel plezier met de laatste lootjes.
X den -
15 Februari 2011 - 16:57
Monique:
leuk om te lezen.
Leuk wat jullie allemaal doen.
-
19 Februari 2011 - 22:08
Marieke:
Hey Marja,
Vertel, hoe was je reis? Ben heeeeel nieuwsgierig!
Liefs Marieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
